Ik zat er al een tijdje op te wachten dat hij het loodje zou leggen, maar nee hoor. Hij bleef het gewoon doen. Ik betrapte me erop dat ik steeds vaker één of andere witgoedwinkel in ging en me zat te vergapen aan al dat moois. Op het laatst moesten ze me daar bij wijze van spreken wegsturen. Het ene beeld nog mooier dan het andere en hoe vaker ik in zo’n winkel liep, hoe liever ik een nieuwe televisie wilde.